Probleem scheerders ipv paarden #2

Deze Blog had ik al gedeeltelijk geschreven, maar ik was er nooit aan toe gekomen om deze te publiceren, tot ik voor kort meerdere slechte ervaringen te horen heb gekregen van eigenaren en kon ik er niet meer onderuit om deze toch te publiceren.

Ondanks de schijnende verhalen toch veel leesplezier!

Ik had al eerder een Blog geschreven over andere scheerders, maar nu gaan mijn haren echt overeind staan.

Er bieden zoveel mensen zich aan om je paard te scheren, maar wees alsjeblieft verstandig en vraag referenties aan de scheerder.

Te pas en te onpas word ik gebeld om een paard "af te scheren" omdat het de voorganger het niet gelukt is.

Ik heb wel gaatjes in mijn agenda, maar heb ook een privéleven en wil je gerust inplannen, maar helaas kan dan niet op stel en sprong. Ik heb immers mensen die ruim van tevoren een afspraak inplannen en die gaan gewoon voor.

Zo werd ik afgelopen voorjaar gebeld voor het scheren van een gevaarlijke pony, ik heb daar eerder over geschreven en het is mij zonder sedatie, met even een praam op met de achterbenen, gelukt om deze pony in rust te scheren, over een tijdje staan ze weer in de agenda om geschoren te worden en ik ben benieuwd of het dit jaar helemaal zonder praam kan.

Dit najaar werd ik benaderd door een dame die haar oude pony in kwestie wou laten scheren, maar dat ze wel gevaarlijk was en in het verleden altijd met praam geschoren werd, maar de oude scheerder was ermee gestopt en of ik dat aandurfde.

Jazeker, geen probleem.

Ik kwam het erf oprijden en het eerste wat mij werd gevraagd: "Heeft u wel een praam bij u?"

"Jazeker", antwoorde ik, "wel drie stuks..."

En zo liep ik met mijn koffer en tas richting de stallen. De pony werd in de stal gezet en ik zei haar dat ze hem met het touw twee slagen om de tralies moest doen en dan losjes vasthouden. Gewapend met het scheerapparaat ging ik ernaast staan en na even gepraat en geaaid te hebben zette ik de machine aan. De pony was wel iets gespannen, maar doordat ik gewoon rustig doorging met scheren ontspande ze zich na een paar minuten en was de eigenaar helemaal stomverbaasd.

De vorige scheerder knoopte immers haar voorbeen op en deed direct een praam op.........

Nou de tranen sprongen mij nog net niet in de ogen, verschrikkelijk om dit te horen....kan er echt met mijn kop niet bij.

De man des huizes kwam een kwartier later ook thuis en het eerste wat hij vroeg: "Heeft ze hem gespoten?" Nee, dit is gewoon het stukje horsemanship wat dus niet te koop is....

De pony gewoon helemaal zonder praam of enig andere gekkigheid geschoren. Het lichaam met de grote en de benen met de Saphir en sinds januari heb ik de Opal aangeschaft, die gebruik ik voor de oren en rond de ogen, deze heeft twee standen en maakt minimaal geluid. Eigenaren waren hier ook stomverbaasd dat het dus ook anders kan. Ze waren enorm dankbaar en zagen nu dus ook dat je met respect voor mens en dier een paard zonder gekkigheid de vacht kunt ontdoen.

Zij blij, pony blij en ik blij. Daar doe ik het voor.

Dan het stukje onervaren paarden, enorm leuk en altijd een uitdaging. Soms lukt het gewoon niet om zonder verdoving te scheren mede doordat het paard in zo'n korte tijd zoveel prikkels heeft gehad dat het er klaar mee is en dan is rust eigenlijk het beste. Maar we weten allemaal dat dat soms niet mogelijk is, dus dan is de optie verdoving gelukkig voorhanden. Maar iedereen die mij kent weet dat verdoving echt het allerlaatste is wat ik aanraad, mede doordat een paard dan "staatsgevaarlijk" kan worden als het ineens wakker schrikt en geen controle heeft over zijn lichaam.

Maar ik dwaal af. Ik had het over onervaren paarden.

Van het voorjaar kreeg ik via mijn site al een bericht of ik ook veulens schoor en hoe dat gaat met verdoven, nou niet. Ik scheer ook veulens, maar alles zonder sedatie. De beste man belde mij in de zomer op, er lag een veiling in het verschiet en hij zou zijn veulen goed geschoren hebben, en om geen strepen te zien, 2 weken van tevoren. Ik zei de beste man dat je het beste een dag voor de veiling kon scheren, maar hij gaf aan dat risico op streepjes niet aan te durven. Op een warme zomerse avond richting de polder gereden en daar aan het werk gegaan met de kleine tondeuses. Veulens zijn toch vaak wat schrikachtiger en ik ben dan liever iets langer bezig dat alles goed gaat, dan dat je een paard bang maakt. Ik was nog maar 5 minuten aan het scheren en toen zeiden de eigenaren al tegen elkaar, had toch wel later gekund. Hahaha, ik zei het toch? Maar goed. De achterbenen maakten een paar keer een beweging richting mij en ik besloot daarop om die met praam te doen. Dit pakte echter anders uit dan we allemaal hadden verwacht..... Het veulen reageerde totaal niet en ik bedacht mij om de praam nog een slag strakker aan te draaien. Dat resulteerde in een gestrest veulen die zich zo om liet vallen! Eigenaar in paniek, maar ik zei rustig blijven, ik haal de praam eraf en dan laten we het veulen in zijn eigen tempo opstaan. Dat duurde een paar minuten en hij stond gelukkig weer netjes op, even lopen en er was niks aan de hand, alleen een klein schaafplekje op de schouder.

We hebben hem toen maar met zijn hoofdje bij mama gezet en met brokjes beloond. Ik tilde het achterbeen op en zonder enige spanning heb ik beide benen kunnen scheren. Op het laatst het hoofdje en gelukkig is dit met rust goed gegaan. Ook weer een les voor mij dat een praam niet altijd het juiste effect heeft. Eigenaar was enorm blij en ik heb later de veiling online gevolgd en hij heeft er gelukkig een mooie prijs voor gekregen. Dat was het scheren zeker dubbel en dwars waard.

Toen kreeg ik meer aanvragen om voor de veiling te scheren en daar wil ik er nog 1 uitlichten.

De eigenaresse belde mij op met de vraag of ik voor de veiling wou scheren omdat ze zelf zwanger was en het risico niet aandurfde. Jazeker wil ik dat!

Datum afgesproken en hulptroepen werden opgeroepen om mij te assisteren. Iemand moest immers het veulen wel vast kunnen houden.

Bij deze stal hadden we ervoor gekozen om in de stal te scheren. De merrie vastgebonden en dan het veulen aan het touw, niet wetende dat dit de eerste keer was dat het veulen überhaupt in de handen was en de eerste keer een halster omhad :?

Oh jee, dacht ik al bij voorbaat, maar goed, ik ben er maar blanco in gegaan.

Na even moeite te hebben gehad om het veulen in de handen te krijgen heb ik de man die het veulen vasthield duidelijk gezegd om hem aan een los touw vast te houden naast de merrie. Maakt niet uit hoe het veulen staat, dat regel ik verder wel. Ook hier besloten om alles met de tondeuses te doen, mede omdat het veulen echt nog NOOIT geen contact had gehad met iets anders dan soortgenoten. Wonderbaarlijk liet ook dit veulen alles toe. Na een uurtje kwam er wat spanning, maar toen even rust gegeven en het bij moeders laten drinken en na de melkbar weer verder. Na nog even een korte drinkpauze ook dit veulen zonder spanning helemaal ontdaan van zijn vacht. Zo blij dat ze mij hebben benaderd om een eerste scheerervaring tot een positief einde te brengen.

Maar dit is niet altijd het geval. Afgelopen jaar een paard geschoren, zonder eigenaar erbij, en dat ging eigenlijk wel goed, alleen een snel voorbeen en die met behulp van een praam gedaan. Dit jaar de eigenaar erbij en vanaf het eerste moment was er veel spanning. Tot gemeen slaan naar mij heen. De eigenaresse was zo verstandig om afstand te houden en toen ging het al veel beter. Zij vond het spannend en bracht die spanning onbewust aan haar paard over.....heel erg vervelend als je aan het scheren bent. Uiteindelijk toch met de achterbenen en oren gebruik moeten maken van de praam.

De volgende klant is elk jaar rustiger. Het eerste jaar krabte ik mezelf ook achter de oren van waar ben ik aan begonnen, maar iedere scheerbeurt verder gaat het steeds beter. Dit jaar mocht ik zelfs de kaaklijn scheren tot aan de oortjes, dat was net iets too much voor deze knapperd. Uiteindelijk besloten om toen even een praam op te zetten, maar hier wel spanning door de praam heen. Uiteindelijk is het gelukt! Eigenaresse zei ook dat ze dit jaar echt helemaal kaal was voor de eerste keer! Dus toch weer iets overwonnen.

Afgelopen jaar kon ik mede doordat ikzelf Corona had niet bij iedereen komen en dat heeft ertoe doen besluiten dat sommigen ook andere scheerders benaderden. Helaas niet altijd met het gewenste resultaat. Zo kwam ik bij een oude klant, een pony die angst heeft voor het scheren, en daar op stal aangekomen werd mij verteld dat het afgelopen jaar echt niet goed ging, uiteindelijk was het met de praam erop gelukt.....arm dier dacht ik nog. Afijn, pony op de poetsplaats gezet en ik zette de machine aan en weg was de pony met de eigenaresse erachteraan.... Omdat we eerder op de andere stal altijd in de box scheerden maar voorgesteld om dit nu ook maar te doen en dan ook met het touw twee keer om een tralie met ruimte dat de pony niet helemaal vaststaat. Zo gezegt, zo gedaan en wonderbaarlijk, de pony liet gewoon alles toe! Niks geen praam aan te pas gekomen.

Ik verbaas mij daarom ook altijd dat mensen zeggen dat doe ik wel even. Scheren is echt een vak apart en laat het aub aan een professional over. Bovenstaande verhalen zijn er maar een paar van alle ellende die ik hoor....

Nogmaals, als je zelf niet gaat scheren en laat je het door iemand anders doen, zorg er dan absoluut voor dat ze met RESPECT met jou en je dier omgaan. Schreeuwen is echt NIET nodig, evenals een praam erop direct in het begin of een been opknopen. Dat is gewoon NIET nodig!

Komt dit bij jou voor laat die scheerder dan AUB stoppen om verdere schade te beperken, een gewaarschuwd mens telt immers voor twee.

Mocht je toch zelf je paard willen scheren lees dan mijn Blog zelf scheren met alle tips en tricks.

Mvg Karin